(सहिता)
महिना कार्तिक हा असे करित जे स्नानास दानास ते ।
करितां होम तपा जपास म्हणुनी होतें बहू पुण्य तें ।
म्हणती यास बहूलमास म्हणुनी नामें बहूला असे ।
पुनवेला म्हणती शिवास रुचते सर्वांत मोठी असे ॥१॥
त्रिपुराचा दिप पाजळोन नच जे उत्साह भावें असा ।
करितो यास्तव त्यास पुण्य नच तें लाभे वदे तो असा ।
करिती उद्यम जो यशास न मिळे ऐशा वरा देतसे ।
आणखी बोलत तो सदाशिव असे सांगे विधी ऐकसें ॥२॥
(गीति)
प्रातःकाळीं यजितां, रात्रीचें पाप नष्ट होईल ।
माध्यान्हीं यजितां तें, जन्माचें पाप नष्ट होईल ॥३॥
सायंकाळीं यजितां, हरती तीं सप्तजन्मिंचीं पापें ।
ऐसें महत्त्व आहे, शंकर यजनांत सांगती अमुपें ॥४॥
पार्वति वृत्ता ऐके, मंदर पर्वत त्यजून तो त्रिपुर ।
गेला ऐकुन मग ती, गुंफेंतुन त्वरित येत बाहेर ॥५॥
मंदार पर्वतावरि, गिरिजा गिरिशास शोधिते गिरिं कीं ।
नलगे तपास कोठें, यास्तव विरहें फिरोन ये गिरकी ॥६॥
पुनरपि उठून मग ती, पतिला आणी पित्यास आव्हानीं ।
शिवभक्त एक धिवरें, रुद्राणीचा विलाप ऐकूनी ॥७॥
ऋषिसह हिमगिरिं बैसे, मनरंजन हें करी तयापाशीं ।
कळवी वृत्त तियेचें, धीवर तेथें हिमालयापाशीं ॥८॥
भूषणयुक्त अशी ती, सुंदरशी कामिनी मला दिसली ।
भटके वनामधें ती, घेते नामा त्वदीय घाबरली ॥९॥
वार्ता परिसुन हिम तो,गेला तत्काळ कन्यकेपाशी ।
वदता झाला मग तो,शोकाकुल तूं किमर्थ गे होशी ॥१०॥
(साकी)
सुमंगले तूं विकल्प चित्तीं आणुं नको जगमाय ।
अंतरयामीं जाणसि तूं कीं शिव सोडिल काय ॥११॥
धृ०॥सुन सुन कल्याणी । भेटे त्रिशूलपाणी ।
हे शक्ती तूं सामर्थ्याची मुख्य असे खाणी ।
यास्तव तुजला पीडित ऐसा कोण असे प्राणी ॥१२॥
आतां तुजला त्वरीत भेटे शिव तो शंकर कांते ।
यास्तव शोका सोडुन आतां येईं मम सदनातें ॥१३॥
बोधुन तिजला हिमवानानें अपुल्या गृहास नेलें ।
पतिविरहानें विव्हळ ऐसी कष्टी मन तें झालें ॥१४॥
मग ताताला उपाय पुसते शिवललना भेटीचा ।
इच्छापूरक उपाय आहे गणनायक यजनाचा ॥१५॥