(भुजंगप्रयात्)
नृपें सौभरीला प्रश्निलें काय ऐसें ।
गणाधीश हा कोण नी शील कैसें ।
कसें रुप आहे कसा तो स्वभाव ।
असे पुत्र कोणा कुणाचा नि देव ॥१॥
मुनी सांगती वृत्त हें कर्दमास ।
जगा निर्मितो आपुले आश्रयास ।
असे सच्चिदानंद हें ब्रह्मरुप ॥२॥
तयापासुनी ॐ वेदादि विश्वें ।
अशीं जाहलीं जन्मही सर्व विश्वें ।
असे सर्वसाक्षी समस्ता जगाचा ।
गणाधीश आहे जनीता तयांचा ॥३॥
(गीति)
ब्रह्मा तपसामर्थ्ये, निर्मी हें विश्व त्या प्रभू आज्ञें ।
विष्णू पाळित विश्वा, तपसामर्थ्ये करुन त्या आज्ञें ॥४॥
श्रावण शुद्ध चतुर्थी पासून मासीं पुढील चवथी तों ।
केलें तपास मुनिच्या, आश्रमिं तूं म्हणून पावला प्रभु तो ॥५॥
इकडे दर्शन दिधलें, तिकडे सदनीं विपूल संपत्ती ।
देउन कृतार्थ केलें, ऐसें वदती भृगू तया नृपती ॥६॥
स्कंदास शिवें कथिला, कर्दम भृगुचा पुनीत संवाद ।
ऐकुन कर्दम मग तो, या जन्मीं ही करीं व्रता यशद ॥७॥
ऐशा व्रतास करुनी, बहु सुख आणी यशास मिळवून ।
गेला गणेश लोकीं, ऐके सूता व्रतास करि म्हणुन ॥८॥
देव मुनी नी मानव, दानव आणी तसेच गंधर्व ।
जे जे व्रत हें करिती, ते ते सिद्धीस पावले सर्व ॥९॥
नळराजा चंद्रांगद, इंदुमतीही व्रतेंचि लाभासी ।
मिळवुन अनेक सौख्यें, तोषित ते जाहले महीवासी ॥१०॥
येणेंपरि गिरिजेला, पतिभेटीचा उपाय हिमवान ।
सांगुन व्रतास करवी, पुढती द्यावें कथेस अवधान ॥११॥