मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|गाणी व कविता|माधव ज्युलियन|गज्जलाञ्जलि| किती करिशी विकाप कवे, असा... गज्जलाञ्जलि केला पद्यप्रपञ्च हा कष्टा... ही तल्लख गोड कोण बाल ? ऐल... प्याला भरला तुझ्याच साठी,... माझ्या हृदयांत तूच राणी !... अपार शास्त्रीं रमे म्हणो ... सतेज काळे टपोर डोळे दिसाव... बुवा निस्सङग बैरागी श्मशा... न झाली भावगीताची अजुनी पू... मिळेना अन्तरीं तूझ्या मला... सखे तू पूस, चण्डोला, त्यज... कृतीने तत्त्वकैवारी, महात... बुझावूं मी किती तूते ? कर... रुक्याचीं सोयरीं सारीं, फ... भवानी आमुची आऊ, शिवाजी आम... पदें पाण्यांत सोडूनी बसे ... कुणापाशी अता मीं प्रेम मा... किती सृष्टीमधे सौन्दर्य द... मनीं होती असूया ती पळाली,... तुझ्या सम्भाषणाची मला लाभ... प्रेमावीण जीवाला कशाचा जी... शोकाच्या समुद्रीं खाऊनी ग... किती करिशी विकाप कवे, असा... मी श्यामले, बन्दी तुझा वन... नाही तुझ्या मी पोटया गोळा... सहधर्मिणी, तुजवाचुनी दुनि... किति मैल अन्तर राहिलें अप... जरि यौवनीं शिरलीस चञ्चल प... झुरतों तुझ्यासाठी परी कळण... तू आणि मी मिळुनी ऊथे द्दश... स्फूर्ती दिली तू, गाऊलीं ... निज मैत्रिणीला घेऊनी तरुण... येथेच गे तू चाखिली कवितें... केला तिने सहजेक्षणें हत्प... ऊठ साकी ! दे भरोनी वारुणी... प्रेम कोणीही करीना कां अश... “प्रेम होतें, तें निमालें... वहवा रे वाचिवीर प्रेमपाठी... दैवयोगें ध्येय आता भेटण्य... ऐकटे येऊनि येथे ऐकटें जाण... जीव तूजा लोभला माझ्यावरी ... ती म्हणाली, “साङग हे होती... बाळ जा ! तप्ताश्रु हे येथ... प्रेम होऊना तुझ्याने, प्र... हिन्दपुत्रांनो, स्वतांला ... वानिती काव्यांत जेथे भाट ... प्राशितों सौन्दर्य तूझें ... जीवघेणी काय लीला ही तुझी ... पुष्प नामी तू लताग्रीं पा... रम्य लाली अम्बरीं राहिली ... सर्वदा सञ्जीवनी तुझिया स्... नमोऽस्तु ते ! जयोऽस्तु ते... रसज्ञ हो, पहा वसन्त पातला... वाट किती पाहुं तरी ? धीर ... मानिनि, जाणार तुझा राग कध... लाज जरा, हास जरा, हास तू ... तुझ्यावीण कुठे झाऊं ? कसा... भिल्लीण न तू सुन्दरि, बाण... श्यामाच म्हणूं काय तुला श... कोठे तरि जाऊं बसुनी शीघ्र... होतास कसा मित्र निका तू !... सखये, काय करूं मी ? मज का... व्यर्थ पूर्वी म्हटलें की ... भावपुष्पें फुललीं ही मधु ... तूजवाचूनि सुनी नीरस जाऊ र... शैशवींचा सहज स्नेह पुन्हा... निमालीच का माया ? कशाला द... जहाली ऊषा जागी सखे, तूहि ... गडे, नको छळुं आता, सुचे न... अगोट लागुनि ही तर्त जाहली... फिरायला हवाशीर थण्ड या प्... “तिच्यासमक्ष न ये ओळ ऐकही... “पुरे गडे ! किति सङकोच ? ... तुझाच दास न लागे सखे, तुझ... हाल काय दासाचे, काळजी न ख... मी तुझ्यावरी कवनें गाऊलीं... निष्ठुरतेमुळे तुझ्या काळि... मोतियाचा सतेज हा गजरा चेह... मूर्ति तुझी देखतांच मी पड... द्दष्टि तुवां फेकतांच देह... काय करूं यापुढे प्रेय कुठ... ऊठ, ऊठ, नदीकाठ पाहुं सर्व... रसोदात्त भावगीत रचूनी तुझ... पहा कसें गौरविलें कुठे कु... प्रेमस्वरूप आऊ ! वात्सल्य... आनन्दकन्द लोकीं हा शाहु ब... आहेस तू जागीं हें खोटें ख... जमल्यास आज तारा अथवा खुशा... विद्युल्लतेप्रमाणे हासूनि... तू भासलीस मागे काव्यात्म ... सौभाग्यसुन्दरी, गेलीस कां... गोरी सलील सुन्दर तू भेटता... अव्याज आणि राजस तू भेटतां... गज्जलाञ्जलि येतां दिनान्त सन्निध येती... जातां टळूनि आवस वाढेल ह्र... हें काय सृष्टिवैभव चौफेर ... हें काय असें होऊ ? साशडक ... कां दया ये न तूते दीननाथा... कुणाला कुणी निर्मिलें आणि... पूरे पूर्वजांच्या जयांची ... असो देव किंवा नसो, कां बर... असे यौवनीं केस कां पाण्ढर... गमे स्वामि, संसार सारा तु... पाहतां सुन्दरी या पथीं &n... ये राज्य कोण, कोणा फकीरी,... तुजवीण सखे, मज कोणि नसे, ... गज्जलाञ्जलि - किती करिशी विकाप कवे, असा... डॉ. माधव त्रिंबक पटवर्धन ऊर्फ माधव जूलियन, (जन्म २१ जानेवारी १८९४; मृत्यु २९ नोव्हेंबर १९३९) हे मराठी भाषेतील प्रतिथयश कवी होऊन गेले. Tags : gazalkavitamadhav julianpoemकविताकाव्यगजलमराठीमाधव जूलियन फलश्रुति Translation - भाषांतर किती करिशी विकाप कवे, असा कवितेचिया भजनींपदें यमकें रचूनि तुला हवा तरि काय लाभ जनीं ?असे जरि कीर्ति मोहमयी न दे यशती कधी प्रणयीं;ठसो कविता प्रिया - हृदयीं; तिला प्रिय भिन्न अर्थ मनीं,पुन्हा बघ कीर्ति काय बरें, ? अशाश्वत ऐक फुङकर रे !तुझा भडका ! प्रकाश कुणा ? पहा, गति दिव्य ही कवनी ! N/A References : N/A Last Updated : November 11, 2016 Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP