गज्जलाञ्जलि - झुरतों तुझ्यासाठी परी कळण...

झुरतों तुझ्यासाठी परी कळणार हें तुजला कसें ?
डोळ्यांत हृदगत माझिया तुज कां दिसे न मदालसे ?

चाले हळू डौलांत ती मूर्ती तुझी दिसतां पर्थी
चारीहि डोळे भेटती मग कां असें ? मग कां असें ?

खोटेंच का म्हणती कवी ? - प्रणया न अन्तर थाम्बवी,
दुरुनीहि भाषा पल्लवी शकतीं कराया मानसें.

म्हणती अशिक्षित चातुरी युवतीमधेच पहा पुरी;
मग मागणीविण मन्जुरी देशी न कां तू राजसे ?

साङगूंच का भेटूनिया की तू जिवाची या प्रिया ?
भुलतात ना पुरुषा स्त्रिया झुलवील तो जर साहसें ?

म्हणती, स्त्रिया अबला तुम्ही, पुरुषी कृती ती मर्दुमी;
न कथूं शकें तुज हेतु मी, मनिं खोल तो दडुनी ठसे.

पुरुषी कसा अभिमान हा लववी न मान जरा पहा !
अव्हेरितां भलती तर्‍हा !- जगतांत होऊल ना हसें ?

जाती दिनांवरतीं दिनें वैर्‍यापरी तुझियाविणे;
जरि घेरिलें मज भीतिने हृदयीं तरी आशा वसे.

तुज सेवितां नच ये अता भक्तास तू जरि देवता;
भटकूं किती दिन ऐकटा ? व्यसनांतुनी सुटका नसे.

तपतां धरा घन वर्षतो. ये शान्ततेसह हर्ष तों,
कर तूहि सौख्य - स्पर्श तो तव रागरञ्जित वाग्रसें

२४ जुलै १९२३