गज्जलाञ्जलि - शैशवींचा सहज स्नेह पुन्हा...

शैशवींचा सहज स्नेह पुन्हा
केवि कोठे जडणें तो अधुना ?

भोवतीचे जन हे सुज्ञ किती -
विश्वसीना कुणि चित्तांत कुणा.

खेळिमेळींत घडी जाय, पुरे !
मैत्रिकीचा विलसे हा नमुना !

द्दष्टि सर्वत्र सुवर्णींच कशी,
न बघे कोणिहि अन्तस्स्थ खुणा.

मित्रनिन्दा करणें आडुनि ती;
शिष्टपन्थीं नच हा होय गुन्हा !

अन्तरींचा सहज स्नेह तयां
जन्म त्यावाचुनि वाटे न सुना.

आणि होशी मज कौमार - सख्या
हेमगर्भासम तू मित्र जुना.

काय मागूं ? अस कोठेहि दुरी,
ऐतरांच्याच सुखें फेड ऋणां.

प्रीति तूझी स्मरतों हीच पुरे,
प्रभुची ही मज वाटे करुणा !

सुख तूझ्या स्मरणींही किति हें !
पुण्यशीला, किति रे मीच कुणा !

१५ जुलै १९३१