गज्जलाञ्जलि - अव्याज आणि राजस तू भेटतां...

अव्याज आणि राजस तू भेटतां कुमारी
हो शान्त भाव अन्तरिं माझा पिपासु भारी.

आलों चढूनि डोङगर तों नेमकी पुढे तू !
मी श्रान्त पान्थ आणिक तू सावली दुपारीं,

पूर्वी किती मनोरथ घाटांत चूर झाले.
मी थाम्बलों न की जगिं आशा जिगीषु तारी,

मी शैलजा म्हणूं तुज का क्षीरसिन्धुकन्या ?
का चन्द्रिकाच जी स्थित हो पुष्पवत तुषारीं ?

झालों त्रिदण्डि तूजच धुण्डावया सुभद्रे
गे ऐक सत्य भाषण हें भावनानुसारी.

ही प्रीति दे मला तव हातांत देवते गे,
“सा मानुव्रता भव !” बोलेल का पुजारी ?

तेढा कुरुप मी मज सारल्य, चारुता दे,
कुब्जेस दे अलौकिक लावण्य तो मुरारी,

आशा सदैव चञ्चल, हीतें विराम दे तू,
स्वीकारुनी सखे मज वेडयास या सुधारी

जीवास दर्शनें तव आनन्द - शान्ति लाभे,
आता हरूनि तू मज दे काम्य - मोक्ष चारी,

११ ऑगस्ट १९२६