भोळा शंभु दिसे वरी, परि महाकोपी बळी तापसी,
ज्याची नौबत दण्दणे त्रिभुवनीं, जाळी स्मरा साहसी,
त्याला भिल्लिण नाचवी बहुपरी वृद्धापकाळीं अहा !
आतां कोण म्हणे स्त्रियेस अबला ? स्त्रीला नमस्कार हा ! १
ब्रह्मांडें रचितां कुतूहल जिरे, ये शीण गात्रांप्रत,
वेदाभ्यास करोनि बुद्धि जड हो, ब्रह्मा जरापीडित;
डोळे तो मिचकावि पाहुनि सुता, चाळे करी, ही स्पृहा !
आतां को म्हणे स्त्रियेस अबला ? स्त्रीला नमस्कार हा ! २
विष्णू क्षीरसमुद्रशेषशयना सोडी, त्यजी इंदिरा
लत्ता स्वर्गविलासिं दे, तळमळे सेवोनि दुःखी धरा;
वृंदेकारण तो झुरोनि तुळशीखालीं पडे ईश हा !
आतां को म्हणे स्त्रियेस अबला ? स्त्रीला नमस्कार हा ! ३
वाटे स्त्रीच सुधा, हलाहलही ती, ती वारुणी दारुण,
दृष्टिक्षेप पुरे, उठे मृत, मरे प्राणी, पडे झिंगुन !
ब्रह्माविष्णुमहेश लोळति पदीं, स्त्रीचा दरारा पहा !
आतां को म्हणे स्त्रियेस अबला ? स्त्रीला नमस्कार हा ! ४