अर्थालंकार - वक्रोक्ति

आर्या-
काकुश्लेषें अर्थांतर तरि वक्रोक्त्यलंकृती होई ॥
हे सुतनु जावयाला पाहे कुठचा असेल जावाई ॥१॥

श्लोक-
मृगाक्ष्ये होतील त्रिशनवदनें म्लानचि पहा ॥
उभा राहे ऐसा न युधिंहि ससौमित्र जरि हा ॥
कपींची सेना ही विपदनुभवित्री समज हें ॥
अरे मूर्खा षष्टाक्षरपरचि टाकून म्हण हें ॥२॥

ही रावणाची सीतेला उक्ती आहे. यांत सातवें अक्षर गाळून वाचलें असतां रावणाचे इच्छेविरुद्ध अर्थ होतो.

भिक्षार्थी तो कुठेंगे सुतनु बलिमखीं नृत्य कोठें अपर्णे ? ॥
वाटे वृंदावनांतीं मृगतनय कुठें ? सुकरा मी न जाणें ॥
बाले तूं पाहिलासी स्थविर वृषपती ? गोप जाणे तयाला ॥
लीलासंलाप राखो जलनिधिहिमवत्कन्यकेचा अह्माला ॥३॥

आर्या-
कोप तुझा अनुचित हा विचार केल्याविना सुगुणसरिते ॥
नाहींच उचित बोलुन ताडण कुसुमस्त्रजें तया करिते ॥४॥