नागरखण्डः - अध्याय ६०

 ॥ ऋषय ऊचुः ॥
माहित्थेयं त्वयाख्याता या पुरा सूतनन्दन ॥
केन संस्थापिता तत्र वद सर्वमशेषतः ॥१॥
 ॥ सूत उवाच ॥
शोषणीनाम या विद्या पुरागस्त्येन साधिता ॥
आथर्वणेन मन्त्रेण स्वयं च परमेश्वरी ॥२॥
ततः संशोषितस्तेन स समुद्रो महात्मना ॥
मित्रावरुणपुत्रेण सा प्रोक्ता पुरतः स्थिता ॥३॥
माहित्थं साधितं यस्मात्त्वया मे सकलं शुभम् ॥
माहित्थानाम तस्मात्त्वं देवता संभविष्यसि ॥४॥
चमत्कारपुरक्षेत्रे पूजां प्राप्स्यस्यनुत्तमाम् ॥
यस्त्वामाथर्वणैर्मन्त्रैस्तत्रस्थां भक्तिसंयुतः ॥५॥
पूजयिष्यति वृद्धिं च सर्वकालमवाप्स्यति ॥
तस्मात्तत्र द्रुतं गच्छ मया सार्द्धं पुरोत्तमे ॥६॥
द्विजानां रक्षणार्थाय नित्यं संनिहिता भव ॥
एवं सा तत्र संभूता माहित्था वरदेवता ॥७॥
ययाऽयं चलितः शैलः स्वशक्त्या निश्चलीकृतः ॥
स्कन्देनेह द्विजश्रेष्ठाः शक्त्या विद्धस्तदग्रतः ॥८॥
नरादित्यस्ततश्चान्यो यो नरेण प्रतिष्ठितः ॥
षष्ठ्यां तं सूर्यवारेण दृष्ट्वा पापात्प्रमुच्यते ॥९॥
न शत्रूणां पराभूतिं प्रयास्यति यथार्जुनः ॥
रोगी विमुच्यते रोगाद्दरिद्रो धनमाप्नुयात् ॥१०॥
तथा गोवर्धनधरं तत्र देवं जनार्दनम् ॥
यः पश्येत्कार्तिके शुक्ले संप्राप्ते प्रथमे दिने ॥
तस्य गावः प्रभूताः स्युर्नीरोगा द्विसत्तमाः ॥११॥
नरसिंहवपुः साक्षात्तथा देवो हरिः स्वयम् ॥
तथा विनायकस्तत्र सर्वकामप्रदायकः ॥
सर्वविघ्नहरश्चैव स्थापितश्चार्जुनेन हि ॥१२॥
यस्तं पूजयते भक्त्या चतुर्थ्यां मोदकाशनैः ॥
स सर्वविघ्ननिर्मुक्तो लभते वांछितं फलम् ॥
तत्र स्थितो द्विजेंद्राणां हिताय द्विजसत्तमाः ॥१३॥
यस्तमाथर्वणैर्मंत्रैः पूजयेद्द्वादशीदिने ॥
कार्तिकस्य सिते पक्षे स याति परमां गतिम् ॥१४॥
तथा तत्र द्विजश्रेष्ठा नरनारायणावुभौ ॥
देवौ परमतेजस्वी यस्तौ पश्यति भक्तितः ॥१५॥
पूजयेच्च द्विजश्रेष्ठा द्वादश्या दिवसे स्वयम् ॥
स याति परमं स्थानं जरामरणवर्जितम् ॥१६॥
तीर्थयात्राकृतारंभः कुन्तीपुत्रो धनंजयः ॥
हाटकेश्वरजे क्षेत्रे समायातो द्विजोत्तमाः ॥१७॥
दृष्ट्वा तत्पावनं क्षेत्रं तीर्थपूगप्रपूरितम् ॥
आदित्यं स्थापयामास प्रासादे सुमनोहरे ॥१८॥
नरनारायणौ देवौ तस्याग्रे स्थापितौ ततः ॥
तथा गोवर्धनधरस्तत्र देवः प्रतिष्ठितः ॥१९॥
नरसिंहं तथैवान्यं श्रद्धया परया युतः ॥
एवं संस्थाप्य कौंतेयो देवगृहसुपंचकम् ॥२०॥
ततो विप्रान्समाहूय सर्वांस्तान्पुरसंभवान् ॥
प्रोवाच प्रणतो भक्त्या धनं दत्त्वा सुपुष्कलम् ॥२१॥
मया संस्थापितः सूर्यः सर्वरोगक्षयावहः ॥
तथार्पितश्च युष्माकं चिंतनीयं सदैव तु ॥२२॥
 ॥ विप्रा ऊचुः ॥
गच्छ त्वं पांडवश्रेष्ठ सुविश्रब्धः स्वमालयम् ॥
वयं सर्वे करिष्यामस्तवश्रेयोऽभिवर्धनम् ॥२३॥
ततोऽर्जुनः प्रहृष्टात्मा तेभ्यो दत्त्वा धनं बहु ॥
तानामंत्र्य नमस्कृत्य जगाम स्वपुरं प्रति ॥२४॥
 ॥ सूत उवाच ॥
एतद्वः सर्वमाख्यातं नरादित्यस्य संभवम् ॥
माहात्म्यं ब्राह्मणश्रेष्ठाः शृण्वतां पापनाशनम् ॥२५॥
इति श्रीस्कांदे महापुराण एकाशीतिसाहस्र्यां संहितायां षष्ठे नागरखण्डे हाटकेश्वरक्षेत्रमाहात्म्ये नरादित्यमाहात्म्यवर्णनंनाम षष्टितमोऽध्यायः ॥६०॥ छ ॥