सुखदेव ढाणके - कसा दयावंत झालासे निष्ठू...

कसा दयावंत
झालासे निष्ठूर
लोटलासे पूर
अरिष्टांचा

ओल्या आसूडाने
झोडपले काठ
केले अंती घाट
उंबर्‍याचे

दडवली पोटी
आढ्यांची सावली
पाण्याची लावली
जीवा आग

काळजाच्या मेखी
घट्त बांधलेला
उखडून नेला
गावगाडा

वाहुटला दूर
काळीचा करंडा
पांढरीचा भुंडा
झाला घास

तुझ्या करणीची
करुणेला ठेच
कावळ्यांची चोच
धन्य केली