अमित वाघ - श्रीमंत दुःख झाले अन् मौल...

श्रीमंत दुःख झाले अन् मौल्यवान चिंता
गेली भणंग करुनी आयुष्यमान चिंता !

जर आतलेच अश्रू तर रक्त पाज ताजे
म्हणते ‘ अजून नाही शमली तहान ’ चिंता !

हे आजकाल जीवन ज्या धावते गतीने
उघडून त्यामुळे ही बसली दुकान चिंता !

प्रत्येक माणसाच्या नशिबात खोट आहे...
अन् केवढी निघाली ही भाग्यवान चिंता !

माणून संकटांना घेतो कशा प्रकारे...
त्याच्यावरून ठरते मोठी - लहान चिंता !