चारुता पेंढरकर - ‘ खूप चोर्या होतायत हल्ल...
एकविसाव्या शतकात मानवाच्या वाट्याला आलेले एकाकीपण कित्येक कवींनी त्यांच्या एकेका कवितेने भरून काढले.
‘ खूप चोर्या होतायत हल्ली
दार तेवढं लावून घे
ओळख पटल्याशिवाय
दार उघडू नकोस
आत कुणाला घेऊ नकोस ’
असं सांगून निघून गेलास...
तेव्हापासून
सारी कवाडं बंद केल्येत मी
दाराला अगदी फटसुद्धा न ठेवता
अशीच बसून राहिल्येय
फक्त ओळखीची वाट पाहत
कुठूनसा आला पायरव
म्हणून
दार सताड उघडलं
तर तूच आला होतास
पण
अनोळखी प्रदेशातून आल्यासारखा
अगदी अनोळखी होऊन !
मग सांग,
आता तुला तरी
आत कसं घेऊ ?
दार उघडं ठेवू ?
की
बंद करू ?
तूच सांग...!
N/A
References : N/A
Last Updated : August 05, 2017
TOP