उद्धव भयवाळ - सूर्यालाही ग्रहण लागते रा...
एकविसाव्या शतकात मानवाच्या वाट्याला आलेले एकाकीपण कित्येक कवींनी त्यांच्या एकेका कवितेने भरून काढले.
सूर्यालाही ग्रहण लागते
रामालाही हो वनवास
तुमचे - माझे जगणे हे तर
अर्धे सत्य नि अर्धा भास
‘ असे करू अन् तसे करू ’ चा
पोकळ डौल नि खोटी आस
जरी चेहरा वरून हसरा
आत परंतू चित्त उदास
‘ नको काळजी, घोर नि चिंता ’
म्हणणे सोपे हे असते
अन्न राहु द्या...वेळप्रसंगी -
- घशात पाणीही बसते !
स्वप्नकळ्यांची फुले होउनी
सुगंध देतिल...खात्री काय ?
गालिच्यावरी चालत असता
फाटक्यात कधि जाई पाय !
N/A
References : N/A
Last Updated : March 09, 2017
TOP